إن الذین یحبون أن تشیع الفاحشة فی الذین امنوا لهم عذاب الیم فی الدنیا و الاخرة برای آنانکه دوست دارند کار زشتی را در میان اهل ایمان منتشر کنند و شهرت دهند در دنیا و آخرت عذابی دردناک خواهد بود .(( سوره مبارکه نور، آیه 19 ))
مسئله توزیع و تکثیر فیلمهای مرتبط با حریم خصوصی انسانها نماد آشفتگی و به هم ریختگی شدید فرهنگی جامعه ما است و چون جامعه ما جامعه?ای اسلامی است به جرأت می?توان گفت: دامنه این آشفتگی به ضعف ایمان و باورهای اسلامی در ابعاد نظری و عملی نیز باز میگردد.
فارغ از صحت و سقم ماجراهای منتسب به اشخاصی که به حق یا ناحق در معرض اتهام و آبرویشان در معرض خطر قرار گرفت، اساس چنین حرکتی ناپسند و ناشایست است و هیچ دلیل عقلی، اخلاقی یا شرعی آن را توجیه نمی?کند . برخی از کسانی که به چنین جنایتی دست میزنند هوسبازان بی?فکری هستند که انگیزه?ای جز خوش گذرانی!؟ ندارند و برخی دیگر سود جویانی که جز به پول و منافع مادی کارشان نمی?اندیشند هر چند این کسب درآمد از طریق به تاراج دادن آبروی انسانها و ریختن خون معنوی آنها به دست آید و گروهی دیگر افراد بیماردلی هستند که سر در آوردن از زندگی خصوصی دیگران برایشان مانند نفس کشیدن ضروری است بی آنکه برای انسانها و حریم شخصی آنها حرمتی بشناسند و دسته دیگر فریبکاران متظاهری که مدعی غیرت دینی و افشا کردن چهره ناپاک! سوژه خود هستند و می?گویند : بگذار مردم بدانند این آدمها در پشت پرده و خلوتهایشان چه کارهایی میکنند و آنوقت در برابر مردم چگونه ظاهر میشوند و کسب وجهه می?کنند .
واقعیت این است که عنوان غیرت دینی تنها دستاویز بی?تقوایی و انتقام گیری?های شخصی و باز کردن عقده?های روانی این دسته است و گر نه کدام دیندار معتقدی می?توان یافت که فرمان صریح و روشن قرآن کریم را که فرموده است (( لا تجسسوا )) شنیده و از عذاب موعود منتشر کنندگان زشتی ها در میان جامعه مؤمنین با خبر گشته و از افشاء زشتیها در میان جامعه اسلامی نهراسد و چنین کاری را مرتکب شود در حالیکه می?داند حرمت انسانها در نزد خدای بزرگ کم نیست و آبروی انسانها اگر گرانبها تر نباشد کم قیمت?تر از جانشان نیست .
بر این باورم که در ترک چنین کاری فارغ از دین داری و تعهد دینی ، وجود خصلت آزادگی و فتّوت عنصر کفایت کننده?ای است . چرا که هیچ انسان آزاده و روح صاحب فتّوتی گر چه دیندار هم نباشد هرگز به خود اجازه نمی?دهد که آبروی انسانی (هرچند خطا کار را) بر سر بازار هوی و هوس خویش جار بکشد و چوب حراج بزند.
خلوت انسانها و حریم خصوصی آنها شخصی?ترین محدوده?ایست که وجود دارد و خداوند هرگز اجازه نداده کسی بدون مجوز شرعی یا اجازه صاحب حریم، به آن وارد شود و اسرار آن را فاش سازد تا چه رسد به تجسس و سر کشیدن در زندگی دیگران .
حال بیائید فرض کنیم آنان که سوژهای چنین فیلمهایی بوده?اند به واقع مرتکب کاری شده?اند که هیچ راهی برای حمل به صحت آن نداریم و فرض کنیم که آنان گناهکارند، سؤال اینجاست که گناه فرضی را در خلوت خودشان مرتکب شده?اند یا در برابر چشمان مردم؟ همه ما می دانیم که هیچ کدام از آنان در برابر چشمان مردم یا به تعبیر دیگر در ملاء عام به آن عمل مبادرت نکرده??اند و اگر هم کاری کرده?اند و خطایی مرتکب شده?اند ، همه در خلوت خودشان صورت پذیرفته ( گذشته از آن که چگونه می توانیم به خود اجازه دهیم در اولین لحظه که ماجرا را میشنویم یا می?بینیم حکم کنیم که حتما آن عمل خلاف است ) پس چه دلیل شرعی ، عقلی و اخلاقی وجود دارد که اگر کسی بر چنین چیزی اطلاع یافت آن را در جامعه گسترش داده ، آبرویی را که خداوند راضی به ریختنش نیست در معرض خطر قرار بدهد و قبح عمل ارتکاب شده را در جامعه با تکثیر آن از بین ببرد و دیگران را به بهانه ـ دیدن آنچه انسانهای مزور و پلید دور از چشم دیگران انجام می دهند و در برابر چشم مردم خود را به لباسی دیگر نمایش می دهند و پی بردن به خباثت آنها ــ به دیدن چنین چیزهایی تشویق کند و خود خباثتی بیشتر را به نمایش بگذارد .
بگذارید بی پرده بگویم تکثیر کنندگان و تشویق کنندگان چنین فیلمهایی نه عقل دارند نه اخلاق و نه دین .